AZet u is … Françoise

Sinds april 2023 ben ik met pensioen, maar stilzitten staat niet in mijn woordenboek. Ik wou ook na mijn pensioen een verschil maken. Wat het zou worden, bleef eerst een vraagteken. Wat ik wel wist: het zou iets met mijn handen zijn en iets waarmee ik in contact kwam met mensen. Als vrijwilliger bij AZ Monica komt mijn droom uit.

Van software en configuratie naar massagetherapeut

Doorheen mijn carrière heb ik veel uiteenlopende dingen gedaan, ik veranderde zowat iedere 7 jaar van job, tot ik bij de Universiteit Antwerpen kwam. Daar was ik de laatste 25 jaar van mijn carrière blijven hangen. Ik was er bezig met software en configuratie van databanken. Mijn pensioen kwam meer en meer in zicht en daarom combineerde ik m’n job met een opleiding massagetherapeut met de specialisatie oncologie. Want na een carrière waar ik toch grotendeels achter de computer zat, wou ik in mijn pensioen iets helemaal anders doen. Ik zocht iets waar ik met m’n handen bezig was én in contact kwam met mensen. En voilà, massagetherapeute.

Een waardevolle tijdsbesteding

Eenmaal in pensioen kwam ik in contact met Kim, vrijwilligerscoördinator van dienst. Ik had meteen een goed gevoel bij haar en mijn potentiële taak bij AZ Monica. In april zei ik mijn professionele carrière vaarwel en in augustus begon ik aan mijn nieuw avontuur als vrijwilliger bij AZ Monica. Een sprong in het onbekende, want de zorgsector was helemaal nieuw.

Mijn dankbaarheid is groot. Want het onthaal en ondersteuning die ik mocht ervaren van alle betrokkenen (hoofdverpleegkundige, verpleging, coördinator, zorgmanager…) was en is nog altijd enorm.

Daarnaast ben ik blij dat ik patiënten op mijn manier toch kan helpen. Een massage van een kwartiertje tot twintig minuten is voor veel kankerpatiënten een welgekomen rustmoment. Tijdens zo’n massage valt de wereld even weg. Er komt een rust over hen heen, ze verdwijnen even in het moment. Een babbeltje kan, maar ik merk dat veel patiënten genieten van de aanrakingen en de rustige muziek op de achtergrond. Soms zijn er geen woorden nodig om elkaar te begrijpen. Het geeft me veel voldoening. De dankbaarheid die ik na een massage ontvang is echt hartverwarmend, ontroerend ook. Hierdoor is de drive heel groot en hetgeen wat me het meest voldoening geeft.

Tegelijkertijd ben ik me ervan bewust dat mijn rol in verhouding tot de dagelijkse inzet van de verpleging op oncologie heel bescheiden is. Mijn respect voor die mensen valt niet in woorden te omschrijven.

Een droom die uitkomt

Door de kans die ik kreeg bij AZ Monica, heb ik mijn droom kunnen waarmaken: een waardevolle invulling met mijn pensioentijd waarbij ik mensen oprecht kan helpen. Voor iedereen die zich geroepen voelt om vrijwilliger te worden of voor wie twijfelt, heb ik een tip: voel waar je passie ligt, volg je hart, laat je niet ontmoedigen, maak de sprong en je zal merken dat de puzzel mooi in elkaar valt en dat gevoel is onbetaalbaar.