AZet u is … Sophie

AZet u is … Sophie

Vandaag ben ik hoofdapotheker bij AZ Monica, 20 jaar geleden stapte ik hier binnen als stagiaire. Een geluk bij een ongeluk was dat toen. Mijn carrière is een mooi voorbeeld van hoe je hier kan doorgroeien binnen het ziekenhuis en al zeker bij AZ Monica.

Een geluk bij een ongeluk

Na mijn studies had ik snel door dat de klassieke apotheek niet mijn ding was. Ik was helemaal geprikkeld door het ziekenhuisleven en de werking van de apotheek op grote schaal. Het was de aanleiding om ziekenhuisfarmacie te studeren. Mijn initiële ambitie was om in een groot ziekenhuis stage te lopen. Ik dacht toen dat ik in die omgeving het meest zou leren. Doordat ik later aan de opleiding begon, waren die stageplaatsen allemaal ingevuld. Een geluk bij een ongeluk bleek later. Want hierdoor kwam ik bij AZ Monica, toen nog de eeuwfeestkliniek, aankloppen en wat bleek? In kleinere ziekenhuizen leer je zo ontzettend veel bij op korte tijd.

Van stagiaire naar hoofdapotheker

Tussen 20 jaar geleden en nu is er veel veranderd. De job als ziekenhuisapotheker heeft een hele evolutie doorgemaakt: wetgeving veranderde, de introductie van het elektronisch voorschrift en de samenvloeiing van de twee apotheken van AZ Monica… om er maar enkele te noemen.

En ook ik heb mijn functie binnen AZ Monica zien evolueren. Van stagiaire naar vaste ziekenhuisapotheker naar titularis van onze apotheek in Antwerpen. Volgens de wet moet iedere apotheek een bij het FAGG erkende verantwoordelijke hebben. Ondertussen zijn de twee ziekenhuisapotheken gefusioneerd en ben ik al 13 jaar hoofdapotheker. Toen ze me vroegen om hoofdapotheker te worden was ik 29 jaar, ik had die ambitie nog niet. Maar mijn team stond zo achter me dat ik ook in mezelf durfde geloven.

Dat extra zetje geven om door te groeien is ook wat ik vandaag voor mijn eigen team probeer te doen, want ik ben nog altijd dankbaar voor het duwtje dat me toen is gegeven. 

Onzichtbaar en toch overal

Een ziekenhuisapotheek is vaak vrij onzichtbaar en toch zijn we met bijna iedere afdeling verbonden. Daardoor mogen we met veel collega’s samenwerken. Wat veel mensen niet weten, is dat een ziekenhuisapotheek niet per doosje factureert, maar per individuele pil. Dat is één van de grote verschillen met een officina apotheek. Maar er zijn nog verschillen, zo zijn er bepaalde geneesmiddelen die je enkel in een ziekenhuisapotheek kan krijgen omdat ze een specifieke opvolging vereisen.

Ook de sterilisatie van materialen en de aankoop en tarificatie van implantaten valt onder onze verantwoordelijkheid. Op de centrale sterilisatie zien we alle instrumenten voorbijkomen, voor ze naar het operatiekwartier gaan.  

Met de blik op de toekomst

De toekomst is uitdagend. We hebben een fantastisch team en dat behouden is heel belangrijk voor een goede werking van onze apotheek. Daarnaast zijn er nog zoveel opportuniteiten dat ik er soms keuzestress van krijg. Misschien zelfs een klein beetje FOMO. Eén van de dingen waar ik enorm naar uitkijk is de samenwerking met andere ziekenhuisapotheken. Zo zijn we bezig met de ontwikkeling van een cleanroom. Eigen bereidingen zullen vanaf 2026 bij wet volgens speciale bereidingsnormen moeten gebeuren. Een cleanroom beantwoordt perfect aan de hoge vereisten zoals omkleedprocedures, steriliteit en reinheid. Je hoort het al, dat is onmogelijk om zoiets per ziekenhuis te realiseren. Samenwerken is de boodschap.